کدام اتاق، اتاق زندگی شما است؟!

عزیزی بهم گفت “زندگی کردن شبیه به راه رفتن در راهرویی پر از اتاق با یک کلیده، تنها یک کلید! اما کلید تو فقط در یکی از این اتاق ها رو باز می‌کنه و اون اتاق، اتاق توست و تنها راه پیدا کردن اتاقت اینه که درها رو یکی یکی امتحان کنی، همین! هیچ میان‌بری هم وجود نداره!”

همیشه این جمله توی ذهن من با تک تک سلول‌های سبز و آبی و خاکستری مغزم بازی می‌کنه و هیچوقت اونو فراموش نمی‌کنم، هیچوقت. در همه جنبه‌‌های زندگی هم سعی کردم تا برام الگوم باشه و خوشبختانه بوده؛ مثلا ورزش‌های مختلفی را امتحان کردم تا بفهمم تنیس ورزش مورد علاقمه یا حتی سفرهای زیادی رفتم تا بفهمم شهر مورد علاقم اردبیله(گرچه متاسفانه تهران زندگی می‌کنم!) یا بسیاری موارد مشابه…

به خصوص شغل! اما چرا؟!

چه بخواهیم چه نه، چیزی حدود نیمی از ساعت بیداریمان در حال کار کردنیم و طبیعتا انتخاب شغلی که دوست داریم باعث می‌شه تا نیمی از زندگیمان درست زندگی کرده‌باشیم. پس به من حق بدهید که همواره انتخاب شغل مورد علاقه یکی از بزرگترین دغدغه‌های زندگیم باشد. برای همین هم با تقریب نسبتا خوبی سالی یک بار شغلم رو تغییر داده‌ام، خب به دنبال شغل ایده‌آل می‌گشتم!
و بعد از چیزی حدود  6 شغل طی شش‌سال، کمتر از شش‌ماه است که به فرامحتوا رسیده‌ام و حس خوبی دارم و حالم خوبه…خیلی خوب اما چرا؟!

این حال خوب قطعا به عوامل بسیار بسیار زیادی بستگی داشته عواملی نظیر حرکت روی لبه علم بازاریابی(بازاریابی محتوا)، جو دوستانه در حد صدا کردن همدیگه به اسم کوچک(حتی مدیرامون)، محیطی که در اون تا دلمان بخواد دستمان برای نوآوری بازه و بسیاری دلایل دیگه که شاید نام بردنشان سخت ولی حس کردنشان ساده باشه. امروز روز تولدم بود و یک جشن مختصری با همکارها در فرامحتوا داشتیم و اونقدر حالم خوب بود که خواستم این حالو با همه شما شریک شم چون حس می کنم که فرامحتوا یا همون اتاقیه که بالاتر بهش اشاره کردم، یا قطعا منو به اون اتاق می‌رسونه

و روز تولدم براتون یک آرزو دارم و اون هم اینه:

در راهروی زندگیتون به دنبال اتاقتون بگردید، شاید دیر اما بالاخره پیداش می‌کنید و بهتون قول می‌دم که ارزششو داره!

محمد قربانی